Dziki pęd koniczyny

Nie mów serce, dusza, człowiek
Nie mów teraz, jutro, wieczność
Dziś najminiej mnie obchodzi
Wszystko, co jest pod powierzchnią

Nie mów, że gdzieś wioski, miasta
Nie mów, że ty, że ja, że my
Nie, kwiatuszku, gdy się chwastam
I zagładam, że zginjemy